490 likes | 882 Views
Böbrek Transplantasyonunda Yüksek Riskli Hastalar. Dr. Kenan Keven Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji B.D. Risk ve Relativite. Planlanan bir şeyin gerçekleşmeme ihtimali Sağlıklı yaşam için gelecekteki risk Kronik diyaliz hastalarında risk Organ nakli yapılan olgularda risk.
E N D
Böbrek Transplantasyonunda Yüksek Riskli Hastalar Dr. Kenan Keven Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji B.D.
Risk ve Relativite • Planlanan bir şeyin gerçekleşmeme ihtimali • Sağlıklı yaşam için gelecekteki risk • Kronik diyaliz hastalarında risk • Organ nakli yapılan olgularda risk
Renal transplant alıcıları, diyaliz hastaları karşılaştırmalı yaşam süreleri Wolfe RA, NEJM, 1999
İlk Başarılı Böbrek Nakli 1954-Tek yumurta ikizleri Murray ve Hume Nobel 1990 İmmün bariyer yok Kan grubu bariyeri yok 1962-Kadavra Tx
Organ Nakli : Doğal Engeller Starzl 1964 Starzl, History of Clinical Transplantation
CDC Crossmatch Patel Terasaki, 1969, NEJM • Pozitif XM yüksek greft kaybı ile birlikte • Pozitif XM varlığında nakil yapılmamalı • Bazı XM pozitif olgularda Ab’lar anti-HLA Ab değil veya • test bu anti-HLA antikorlarını saptayamıyor
Ab aracılı Rejeksiyon Anti-HLA Antikorları • Sensitizasyona neden olan bir olaya maruz kalan her hasta (kan transfüzyonu, gebelik, önceki transplantasyon, viral infeksiyonlar) anti-HLA antikor gelişim riskine sahiptir • Bu nedenle nakil öncesi bu antikorlar mutlaka aranmalıdır.
PRA (Panel reaktif Antikor) • Panel hücre havuzuna karşı hasta serumunda olan alloreaktif ve spesifik antikorların gösterilmesi • %PRA, pozitif hücre oranını gösterir
1969. CDC XM 1970. Amos CDC CM 1972. AHG CDC XM T 1984. AHG CDC XM B 1984. Flow Cytometric XM - CDC XM’e göre 25-250 kat daha hassas - B ve T hücre aynı anda çalışılabilir - Semi-kantitatif bir değer vermek mümkün
CDC-LCM Yorumlama • T hücre LCM: HLA Class I Ab varlığı • B hücre LCM: HLA Class II Ab varlığı Ek olarak • Alıcıda lenfositlerde kendi antijenine bağlanan ve donor lenfositlerde de aynı epitopa bağlanan Ab’lar • Ag spesifik olmayan Ig’nin Fc reseptörüne non-spesifik bağlanması 3) MHC dışı kodlanan lenfosit antijenlerine karşı bağlanma
Class II HLA Ab Düşük titre Class I Oto-Ab, non-spesifik bağlanma Gebel, Human Imm., 2009
LCM temel alınarak risk analizi LCM, Donor reaktif, HLA Spesifik, IgG Ab Risk kategorileri Yüksek Orta İhmal edilebilir Son (+) CDC X Son (+) AHG-CDC X Son (+) FCXM X Geçmişte (+) CDC X Geçmişte (+) AHG CDC X Geçmişte (+) FCXM X Son ve geçmişte (-) CDC X Son ve geçmişte (-) AHG CDC X Son ve geçmişte (-) FCXM X Gebel Transplantation 2003
HLA Sistem • Class I: HLA A, B, C • Class II: HLA DR, DP, DQ • 88 farklı AG • 2200 ayrı allel • A1: 29 • A2:134 • A3: 39 • B15: 135 • DR6: 156 hla.alleles.org
Total Missmatch Sayıları ve Oranları Canlıdan Böbrek Nakli (%) Kadavradan Böbrek Nakli (%) www.unos.org
HLA MM ve Greft Survi-Canlı www.unos.org
HLA MM ve Greft Survi-Kadavra www.unos.org
A Lifetime Versus a Graft Life Approach Redefines the Importance of HLA Matching in Kidney Transplant Patients. Meier-Kriesche, Herwig-Ulf; Scornik, Juan; Susskind, Brian; Rehman, Shehzad; Schold, Jesse Transplantation. 88(1):23-29, July 15, 2009. DOI: 10.1097/TP.0b013e3181a9ec89 2
HLA Antijenleri HLA –A : 2 Ag HLA-B: 2 Ag HLA-DR: 2Ag Özel (Private) Epitoplar Tek bir spesifik HLA Ab oluştururlar Genel (Public) Epitoplar Yaygın HLA Ab oluştururlar Oluşan Ab’ların %90’ından sorumlu
Allel Spesifik Antikorlar Hasta ve vericiler arası XM (+) Hasta HLA-A68 02 Eşi HLA-A68 01 Oğlu HLA-A68 01 Her iki allel 5 a.a. farklı Gebel HM, Hum Immunol 2009
Allel Spesifik Antikorlar Gebel, Hum Immunol, 2009
CDC XM (-), FC XM (+) CDC XM (-), FCXM (-), PRA ve DSA (+) • Kabul edilemez bir risk mi? • Hiperakut rejeksiyon riski? • Transplantasyona engel mi? Düşük titre antikorlar? Denatüre olmuş Ab’lar? Non-kompleman fikse edici antikorlar (in vitro)?
Risk düşük Risk Yüksek Tx ile Ag maruziyeti Antikor titreleri
Ab-Aracılı RejeksiyonConsensus Opinion from the Antibody Working Group(Transplantation 2004; 78: 181) Hiperakut Ab mediated rejection (AMR): Yüksek donor spesifik Ab (DSA); hemen hemen tüm olgular ilk 24 saatte greft kaybına uğrar Akselere AMR:Düşük DSA; ilk 24 saatten sonra rejeksiyon meydana gelir ve standart tedaviye refrakterdir Akut AMR: ‘De novo’ DSA; 1 hafta 3-6 ay sonra oluşur. Standart tedaviye dirençlidir Geç veya Kronik AMR: ‘De novo’ DSA oluşumu. 1 yıldan sonra yavaş fakat progresif seyirli. Tedaviye dirençli. Hiperakut Ab mediatedrejection (AMR): Yüksek donor spesifik Ab (DSA); hemen hemen tüm olgular ilk 24 saatte greft kaybına uğrar Akselere AMR: Düşük DSA; ilk 24 saatten sonra rejeksiyon meydana gelir ve standart tedaviye refrakterdir
Düşük titre ve/veya non-kompleman fikse edici antikorların klinik önemi: FC XM(+), CDC XM (-) İnsidans - İlk transplantasyon %15 - Retransplantasyon %34 Erken greft kaybı < 3 ay FC XM (+) FC XM (-) İlk transplant %20 %5 Re-transplant %60 %15 Gebel et al. AJT 2003
Neden Desensitizasyon-ABD Verileri • 74.000 hasta SDBY kadavra listesinde • Her yıl 30.000 hasta listeye ekleniyor • Her yıl 18.000 böbrek nakli • %30 bekleme listesi hastasında sensitizasyon kanıtı var • Her yıl yüksek oranda sensitize (PRA>%80) grupta (%20) ancak %6,5 nakil gerçekleşmekte. www.optn.org.data
HLA Ab I-/II- I+/II- I-/II+ I+/II+ Hasta 1455 (%84) 263 (%5) 310 (%6) 287 (%5) PRA 1.3±7.7 20±28 4.3±15 28±32 ReTx 279(%6) 114(%43) 127(%41) 166(%58) Kadın 1491(%33) 140(%53) 178(%57) 170(%59) Kan tx 2.9±6.5 6.6±13.3 4.4±7.3 5.8±10.6
Heidelberg Yaklaşımı ELISA Class I ve II Ab (+) hastalar Pretransplant tek sefer plazmaferez + Rituximab CDC-PRA negatif ise en fazla 2 MM (A+B+DR) greft CDC-PRA (+) ise 0 veya 1 MM greft Bu yaklaşım ile 14 CDC-yüksek sensitize ve ELISA double (+) Hastaya renal tx yapılmış
Ankara Üniversitesi Tıp FakültesiLCM ve PRA • Son 10 yılda yapılan nakillerde (245 hasta) • Class I ve Class II (+) oranı % 3 • LCM (+) hasta • 2005-2009 yılları arası %11.5 • PRA (Class I veya II + hastalar) • 2007-2009 : %22.8
Desensitizasyon Protokolü-Kime • CDC XM (+) olan canlı vericisi olanlar • PRA >%80 olup bekleme listesinde olanlar • CDC (-) olup FM XM (+) olanlar artmış risk kabul edilse de • yüksek risk grubuna dahil edilmiyorlar
Desensitizasyon Protokolleri Var olan antikorları temizlemek • Plazmaferez, DFPP Var olan Ab’ları nötralize etmek • IVIG Ab oluşumunu engellemek • Rituximab+MMF
PRA IgG ve IgG+IgM düzeyleri IVIG sonrası anlamlı azalmışAncak olguların tümünde PRA %40 üzerinde kalmış Ortalama son infüzyondan 6 ay sonra PRA bazal düzeye dönüyor
20 Bekleme Listesi Hastasında, FC CM, Flow PRA , CDC XM Campath indüksiyon 2 gr/kg IVIg Rituximab Rituximab IVIg MMF+Tac+Steroid 0 7 22 30. gün
Mean fluorescent intensity (MFI) >2000 Kabul edilemez antijenler 2000-6000 Orta >6000 güçlü pozitif MFI 1000-2000 İzlenmesi gerekli MFI <1000 Kabul edilebilir Gebel, T. immunol 2007
Kabul Edilebilir Ag Belirlenmesi Assay Unit
Sorunlar: Plazma hücre kaynaklı DSA nasıl elimine edilecek Ag spesifik memory hücreler nasıl ortadan kaldırılacak
Yeni Uygulamalar Bortezomib (1) Rel/NFkB yolağı ile etkili Plazma hücreleri Memory B hücreleri CD138+ hücrelere etkili HLA Ab titresinde azalma Akut Ab aracılı Rejeksiyonda etkili Aculizimab (2) Humanize Ab, hedef: C5 aktivitesi Kompleman aktivasyonunun inhibisyonu Akut Ab aracılı rejeksiyonda etkin (1) Trivedi Transplantation, 2009, (2) Locke AJT, 2009
Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Transplantasyon Ünitesi Riskli Hasta Tanımı CDC-LCM : T ve B hücre (-) PRA Class I veya II (+) ve Ab’ların DSA (+) (Luminex) Tx IL2-RB Anti-CD20 MMF-Steroid-Tac PP PP IVIG IVIG -10 -5 -3 -2 -1 0
Son 3 ayda toplam 3 Hasta 2 Retransplant, Son Kreatinin 0.8-1.1 1 Öncesinde Yoğun Kan Tx yapılan hasta Son Kre: 1.1 • Yaş Cins MM Class I Class II DSA DSA MFI Pre DSA Tx anında • 36 K 3 MM %64 (-) B35 5719 4500 • 25K6MM(-) %50 DQ2, DQ7 4200, 4400 800, 3500 • 27 K 3MM (-) %76 DR16, DQ7 3600, 2358 1885, 1224
ABO Uyumsuz Böbrek Nakli Baba A Rh (+) Kızı 0 Rh (+) PostTx 20. ay