220 likes | 369 Views
Fibrotest w monitorowaniu terapii przewlekłych wirusowych zapaleń wątroby. Robert Flisiak Klinika Chorób Zakaźnych i Hepatologii Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku. Biopsja vs. FibroTest. F1. F2. F4. Bedossa, Hepatology 2003. Biopsja vs. FibroTest. F1. F2. F4. F4.
E N D
Fibrotest w monitorowaniu terapii przewlekłych wirusowych zapaleń wątroby Robert FlisiakKlinika Chorób Zakaźnych i HepatologiiUniwersytetu Medycznego w Białymstoku
Biopsja vs. FibroTest F1 F2 F4 Bedossa, Hepatology 2003
Biopsja vs. FibroTest F1 F2 F4 F4 Bedossa, Hepatology 2003
AUROC 0,851 0,870 0,885 FIBROTEST Imbert-Bismut F, Ratziu V, Pieroni L, Charlotte F, Benhamou Y, Poynard T. Biochemical markers of liver fibrosis in patients with hepatitis C virus infection: a prospective study. Lancet, 2001, 357: 1069. alfa-2 makroglobulina bilirubina GGT haptoglobina apolipoproteina A1
FibroTest – odniesienie do wyników biopsji FibroTest Włóknienie n=1570 Poynard T i wsp. Clin Chem 2004; 50: 1344. Poynard T i wsp. Comp Hepatol 2004; 23: 8.
Wpływ poszczególnych składników FibroTestu na wynik końcowy
Wartości AUROC dla FibroTestu w różnych chorobach wątroby 1,0 0,8 0,6 0,4 0,2 0,0 n=3501 n=1457 n=429 n=267 n=6378 Poynard et al. BMC Gastroenterol 2007; 7: 40.
5-letnie przeżycie bez powikłań związanych z HCV w zależności od wyjściowych wartości FibroTestu 0-0,31 0,32-0,58 0,59-1,0 prawdopodobieństwo przeżycia bez powikłań [%] miesiące obserwacji Ngo Y i wsp. Clin Chem 2006; 52: 1887.
5-letnie przeżycie chorych zakażonych HCV w zależności od wyjściowych wartości FibroTestu Wyjściowy FibroTest Przeżycie Przeżywalność znamiennie niższa u chorych z umiarkowanym (p=0,02) i wysokim (p<0,001) FibroTestem, w porównaniu z chorymi o niskich jego wartościach. Ngo Y i wsp. Clin Chem 2006; 52: 1887.
Porównanie przydatności FibroTestu, biopsji i innych wskaźników aktywności choroby wątroby u zakażonych HCV w ocenie 5-letniego przeżycia • AUROC • FibroTest 0,96 • Biopsja 0,91 p=0,01 • Child-Pugh 0,80 p=0,006 • APRI 0,82 p=0,03 • Forns 0,86 p=0,04 Ngo Y i wsp. Clin Chem 2006; 52: 1887.
Dynamika FibroTestu w trakcie leczenia PegIFNa2b + RBV a skuteczność terapii D’Arondel i wsp. J Vir Hep 2006
4-letnia wartość prognostyczna przeżycia w zależności od wyniku FibroTestu u zakażonych HBV FibroTest n powikłania zgony przeżycie bez całkowite Wstępny zakażenia HBV związane powikłań HBV przeżycie z HBV U chorych zakażonych HBV z wysokimi wartościami FibroTestu przeżywalność znamiennie niższa niż u pozostałych chorych (p<0,001) Ngo Y i wsp. 2008.
Przydatność FibroTestu i biopsji wątroby (AUROC) w 4-letniej ocenie przeżycia u zakażonych HBV u 97 chorych z jednoczasowym FibroTestem i biopsją FibroTest Biopsja wątroby Ngo Y i wsp. 2008.
100% ujemna wartość predykcyjna śmiertelnych powikłań zakażenia HBV, przy niskich wartościach FibroTestu
Podsumowanie FibroTest jest lepszym wskaźnikiem prognostycznym w obserwacji wieloletniej zakażonych HCV niż biopsja wątroby, klasyfikacja Child-Pugh, czy też inne nieinwazyjne wskaźniki włóknienia jak APRI i wsk. Fornsa. U zakażonych HBV FibroTest posiada wartość prognostyczną zbliżoną do biopsji wątroby. Możliwość wielokrotnego wykonywania podczas leczenia pozwala na nieinwazyjne monitorowanie dynamiki zmian morfologicznych w wątrobie.
Wyniki fałszywie dodatnie FibroTestu • Hyperbilirubinemia • Zespół Gilberta • Cholestaza pozawątrobowa • Hemoliza (RBV, zastawki serca) • Ostre WZW • Obniżenie stężenia haptoglobiny • Hemoliza • Wzrost aktywności aminotransferaz • Ostre WZW (ALT>400 IU/mL)
Wyniki fałszywie ujemne FibroTestu • Wzrost stężenia haptoglobiny • Zapalenie • Posocznica • Wzrost stężenia apolipoproteiny A1 • Hipercholesterolemia (z wysokimi HDL) • Leczenie substytucyjne menopauzy
Powtarzalność wyników FibroTestu u tego samego pacjenta
Wpływ czasu przechowywania surowicy na wyniki FibroTestu czas [miesiące] Messous i wsp. AASLD 2005
FibroTest - Podsumowanie + - • Nieinwazyjność. • Obiektywizacja wyniku. • Wyniki poddają się analizie statystycznej. • Powtarzalność wyniku. • Możliwość wielokrotnego wykonywania w niewielkich odstępach czasowych (podczas terapii). • Niewielka praco- i czasochłonność. • Przydatna w różnicowaniu pomiędzy skrajnymi nasileniami włóknienia. • Wartość diagnostyczna oparta na wynikach biopsji wraz z jej ryzykiem błędu. • Ryzyko zafałszowania w wyniku zaburzenia jednego z ocenianych parametrów. • Konieczność wykluczenia schorzeń odpowiedzialnych za wyniki fałszywie dodatnie lub ujemne. • Nieprzydatna w różnicowaniu pomiędzy sąsiadującymi poziomami nasilenia włóknienia.